29.06.2022r.  środa Zwiedzanie Bregencji i Lindau oraz bazyliki w Weingarten

W środę o godzinie 9.00 wyruszamy do Bregencji. Miasto jest stolicą kraju związkowego Vorarlberg w Austrii. Naszym celem jest niezwykła opera na Jeziorze Bodeńskim.
Historia festiwalu w Bregencji sięga roku 1946. Pierwszą scenę koncertową zorganizowano, rok po II wojnie światowej, na dwóch barkach. Na jednej grała orkiestra, na drugiej zbudowano dekoracje do najwcześniejszej, bo napisanej w wieku 12 lat (!), jednoaktowej opery Amadeusza Mozarta "Bastien i Bastienne", która oficjalnie rozpoczęła dzieje Bregenzer Festspiele.
Ale warunki opery są twarde jak na statku. Jeśli pada, artyści śpiewają w najlepsze, a widownia pod gołym niebem moknie. Spektakl zaś trwa około trzech godzin, przerw nie ma. Nie wolno rozkładać parasoli! Kasa zwraca za bilety tylko wtedy, kiedy leje. I choć nie są one wcale tanie rozchodzą się jak świeże bułeczki. Dziś, ze względu na ogromne koszty całego przedsięwzięcia, sięgające 20 mln euro, dekoracje wymienia się co dwa lata. Obecnie wystawiana jest opera Madame Butterfly Giacomo Pucciniego.  Całości dopełnia fantastyczna oprawa muzyczna w wykonaniu Wiedeńskiej Orkiestry Symfonicznej, Chóru filharmonii praskiej i Bregenckiego Chóru Festiwalowego. Podczas zwiedzania mogliśmy obserwować artystów podczas próby do wieczornego koncertu.

Przed nami miasto Lindau, miasta w południowych Niemczech, port żeglugi śródlądowej i ośrodek turystyczny. Najbardziej znaną częścią Lindau jest historyczne stare miasto położone na niewielkiej wyspie (niecałe 0,7 km²), która dziś połączona jest z lądem dwoma mostami (dokładniej tamą kolejową/pieszą oraz mostem dla samochodów).
Zwiedzanie miasta rozpoczynamy od  nowego portu, który jest dziś symbolem miasta. Wejścia do portu od strony jeziora strzegą majestatyczny lew oraz latarnia morska. Stawianie obu budowli zakończono w 1856 roku. Masywny posąg będący symbolem Bawarii stworzono z wykorzystaniem piaskowca. Ma 6 metrów wysokości (nie licząc podstawy!) i waży aż 50 ton.
Naprzeciwko lwa dumnie stoi Nowa Latarnia Morska (Neuer Leuchtturm) o wysokości 36 metrów. Za najważniejszą ulicę miasta uważana jest szeroka i ograniczona jedynie do ruchu pieszego ulica Maksymiliana (Maximilianstraße). Ten popularny deptak na całej długości wypełniony jest knajpkami, sklepikami turystycznymi, ale przede wszystkim wyróżnia się wieloma ciekawymi fasadami dawnych domów patrycjuszy (bogatych mieszkańców, w tym kupców i rzemieślników) w renesansowym i gotyckim stylu. Co warte podkreślenia, ulica swój dzisiejszy kształt zawdzięcza XX-wiecznej przebudowie.
Największym zabytkiem tej okolicy jest niepozorny Kościół św. Piotra (Peterskirche), który stał w tym miejscu prawdopodobnie już w VIII wieku. Świątynia nazywana była Kościołem Rybaków, ponieważ św. Piotr jest patronem właśnie tej grupy. Budynek kościoła od momentu postawienia był wielokrotnie przebudowywany i dziś nie wygląda tak samo jak ponad 1000 lat temu, np. wejście powstało pod koniec XV wieku, a wschodnia ściana datowana jest na XII wiek.
Do najważniejszych zabytków miasta należy Gotycki Stary Ratusz (Altes Ratchaus), którego fasada jest ozdobiona pięknymi freskami, a sama budowla powstała w 1422r.  Od 1951r. zjeżdżają się do Lindau laureaci nagrody Nobla z dziedziny fizyki, chemii i medycyny.

Kościół św. Marcina w Weingarten
Kościół św. Marcina (także: św. Marcina i św. Oswalda) – związkowym  wzniesiony w XI w., a w obecnym kształcie w pierwszej połowie XVIII w. Do początku XIX w. stanowił kościół klasztorny benedyktyńskiego opactwa Weingarten, następnie katolicki kościół parafialny.
Klasztor był też ważnym centrum religijnym, a licznych pielgrzymów przyciągały przechowywane w kościele relikwie krwi Chrystusa, przekazane klasztorowi w 1094 przez Welfa IV i jego żonę Judytę flandryjską. Ich kult rozwinął się m.in. w coroczne okazałe uroczystości „krwawego piątku” obchodzone dzień po uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego, w ramach których relikwie są obwożone po mieście w wielkiej procesji, nazywanej Blutritt, organizowanej co najmniej od XVI w.
Kościół jest monumentalną, barokową budowlą o długości 102 m i wysokości do szczytu kopuły ponad 66 m (z powodu znacznych rozmiarów bywa określany „szwabskim św. Piotrem”). Sklepienie kościoła zdobią znajdujące się wśród stiuków malowidła Cosmasa Damiana Asama przedstawiające sceny z ewangelii, historii zakonu benedyktynów, a także związane z kultem krwi Chrystusa. Organy, stanowiące dzieło Josepha Gablera, ukształtowano w taki sposób, aby nie zasłaniały okien znajdujących się w fasadzie świątyni.

Wieczór  jak zwykle zakończyła wspólna kolacja w hotelu.

Powrót do Podróż nad Jezioro Bodeńskie - spis treści

Powrót do Wydarzenia 2022